Uit de Genocidefax van Roxane van Iperen : “Wanneer ik zelf die botsende krachten ervaar denk ik aan Dallaires bijna kinderlijke strijdkreet, de zin waarmee hij de genocidefax afsloot: Peux ce que veux: allons-y. Waar een wil is, is een weg: voorwaarts. Een antwoord op de zo vaak gestelde vraag ‘Wat zou ik tijdens de oorlog hebben gedaan?’ heb ik nog steeds niet. In plaats daarvan heb ik tegenwoordig een wedervraag: wat doe je nu?'”